Wierzę, że transformacja społeczna powinna iść w parze z właściwą edukacją, która bazuje na procesie inicjacyjnym w poszukiwaniu wiedzy o istocie człowieczeństwa i związkach człowieka ze światem.
Potrzebujemy nowej edukacji zgodnej z duchem czasów. Następuje powoli zmiana warty paradygmatów. Zmiana kierunku poszukiwań poznawczych od autorytetu, redukcjonizmu, poznania empirycznego i racjonalnego do docenienia roli doświadczenia, intuicji i bezpośredniego wglądu w naturę rzeczy.
Nasza kultura potrzebuje rytuałów inicjacyjnych, które pomagają odkrywać inne wymiary istnienia, przechodzić od jednego etapu życia do drugiego, stawić czoła trudnym wyzwaniom i przemianom. Tradycje inicjacyjne wszystkich kultur zawierają ryty przejścia-stawanie się kobietą, stawanie się mężczyzną, wojownikiem, matką, ojcem itp., odkrywanie swojego powołania, czy przeznaczenia. To wszystko zanikło w naszej kulturze, lub istnieje w formie szczątkowej i zdegradowanej do tzw. fali w szkołach i w wojsku i rytuałów grup subkulturowych i przestępczych. W swoim pędzie ku wolności i autonomii oderwaliśmy się od bogów i ziemi, a teraz jesteśmy bardziej wyzuci niż spełnieni. Stworzyliśmy świat racjonalny, linearny, pełen rutyny. To powoduje, ze tracimy kontakt z naszym wnętrzem i naturalną orientację w świecie. Myślę, ze nie można lekceważyć nowego, popularnego trendu w kulturze, który czerpie z korzeni starych kultur i tradycji duchowych. Te poszukiwania stanowią przeciwwagę dla działania kultury masowej, która pustoszy nasze wnętrza. Żadna konsumpcja nie nasyci głodnego serca i duszy!
Nowa Edukacja przygotuje grunt pojednania człowieka ze Światem.
Transformuje naszą relację ze światem od opozycji:
Ja-Swiat do pojednania: Ja = Świat
Odradza się kultura holistyczna ujmująca ziemię i człowieka jako całość.
Potrzebujemy Edukacji, która sprzyja ewolucji świadomości- przejścia od starej tożsamości człowieka oderwanego od świata do tożsamości zespolonej z całym Stworzeniem. Takiej, która uwzględnia wymiar duchowy człowieka i która uczy szacunku do życia we wszystkich jego przejawach. Duchowość jest energią łączenia, pojednania, miłości, współodczuwania. Aby osiągnąć pojednanie z innymi, trzeba najpierw uzyskać pojednanie we własnym sercu. A więc chodzi nam o taką edukację, która uczy jak uzyskać pojednanie ze sobą, z innymi ludźmi, z ziemią i całym światem.
Wizja nowej edukacji
Widzimy sens edukacji zgodnej z pierwotnym znaczeniem rdzenia „educatio” znaczy wspierać to, co chce wzrastać w sposób naturalny. W tym znaczeniu edukacja bardziej przypomina pielęgnację ogrodu, niż system nakazowy, zmuszający do nauki i stawania się kimś dobrze przystosowanym do wymogów świata dorosłych. Stawiamy na proces wspierania rozwoju naturalnych potencjałów i talentów w klimacie wzajemnego zaufania, inspiracji do rozwoju, oraz twórczych i egzystencjalnych poszukiwań.
Celem edukacji inicjacyjnej jest obudzenie w sobie mądrego i współczującego nauczyciela i przewodnika, który potrafi pojednać nas ze sobą i ze światem.
W procesie edukacji inicjacyjnej zarówno edukatorzy jak ich adepci podlegają temu samemu procesowi budzenia wewnętrznego nauczyciela i przewodnika.
Rola edukatorów: Nauczyciele, czy generalnie edukatorzy powinni pełnić rolę świadków i przewodników młodych ludzi w procesie rozwijania świadomości i zadawania pytań „kim jestem” i jaka jest natura moich relacji ze światem. Powinni też im sprzyjać w procesie dorastania- w doświadczeniach inicjacyjnych- mierzenia się ze zmianami i wyzwaniami życia. Powinni pomóc wyjaśniać rzeczywistość w ciągłej zmianie. Dobrze gdyby byli żywym przykładem wartości jakie wyznają.